Zasadniczą wadą busoli magnetycznej była jej niedokładność w czasie wykonywania zakrętów. Wraz z miniaturyzacją żyroskopów możliwe było wprowadzenie pomocniczego instrumentu, który pokazuje ruch samolotu wokół osi pionowej niezależnie od przechylenia i turbulencji.
Należy pamiętać, że wskaźnik kursu nie jest żyrokompasem – wskazuje jedynie ustawiony przez pilota kierunek. Regulacja – uzgodnienie z busolą – musi być powtarzana regularnie w odstępach kilkunastominutowych (w normalnym locie) lub nawet częściej.
Wskaźnik kursu najczęściej ma postać okrągłej tarczy (rys. 1 i rys. 2 po prawej) lub okienka podobnego do busoli (rys. 2 po lewej). W obu przypadkach posiada pokrętło regulacji, którym dokonujemy uzgodnienia z busolą (w locie poziomym, kiedy busola pokazuje poprawnie kurs magnetyczny).
W przypadku samolotów wyposażonych w autopilota wskaźnik kursu zwykle służy również do ustawiania kursu autopilota. Kurs autopilota jest oznaczony pomarańczowym grotem, a do wyznaczania go służy pokrętło (na ogół pomarańczowe, na pomarańczowo opisane lub oznaczone literami HDG – od heading – kurs).
Niewłaściwe uzgodnienie żyroskopowego wskaźnika kursu z busolą i opieranie nawigacji jedynie na wskaźniku kursu może prowadzić do poważnych błędów nawigacyjnych. Należy o tym pamiętać również w czasie lotów na symulatorze – błąd żyroskopu jest symulowany i może z czasem osiągnąć (tak jak w rzeczywistości) dużą wartość.
Należy pamiętać, że nie wszystkie samoloty wyposażone są w żyroskopowy wskaźnik kursu. Niektóre mają jedynie busolę magnetyczną, bardziej zaawansowane mają instrumenty oparte na busoli żyromagnetycznej, która uzgadnia położenie żyroskopu z busolą automatycznie.